ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΙΑ: Η 1η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κων/να Σαραντοπούλου
22 Απρ
διαβάστηκε 8 λεπτά
Αγανακτισμένη η Γη από την φθορά των γιών της Τιτάνων γέννησε από τον Ουρανό τους Γίγαντες προκειμένου να τους εκδικηθεί.
Κατ’ άλλους τους γέννησε εκ του Τατάρου , γεννήθηκαν δε στις Φλέγρες της Θράκης και οι διασημότεροι ήταν οι εξής:[ Κοίος, Οφίων, Κλύτιος, Αγριος, Αστραίος, Πάλλας, Αλκιονεύς, Εφιάλτης, Εμφυτος, Εχίων, Κορύδων, Ωτος, Αβσαίος , Ανδης, Αλμωψ, Αιγαίων, Ανώνυμος, Βισάλτης, Οπλάδαμος, Ολυμβρος, Οστασος , Φέομις, Πυρίπνοος, Θεοδάμας, Θούριος, Αχέρων, Μακρόσιρις, Τυφοεύς, Συκέας, Τυφών, Πολυβώτης, Πολύφημος, Μενεφιάραος, Γρατίων, Θόων, Πορφυρίων, Ιππόλυτος, Μίμας, Ομβριμος, Πέλωρος, Δαμάστωρ, Ροίτος, Παλληνεύς, Ασκός, Πρόνομος, Κελάδων, Αθως, Εύρυτος, Αλκιονεύς και Εγκέλαδος ] Μερικά εκ των ονομάτων είναι συγκεχυμένα με αυτά των Τιτάνων.
Μεταξύ αυτών ο Πορφυρίων ήταν ο ανδρειότατος και αγριότερος όλων, ο δε Αλκιονεύς ήταν αθάνατος στην γη του θνητός όμως έξω από αυτήν .
Όλοι όμως ήταν άτρωτοι από τους θεούς και μόνο οι άνθρωποι μπορούσαν να τους βλάψουν.
Στο σώμα ήταν μέγιστοι και τερατώδεις με δύναμη ασυναγώνιστη, είχαν φοβερές όψεις , μαλλιαροί με μακριά μαλλιά , με γένια και τα πόδια τους κάτω από τους μηρούς κατέληγαν σε σχήμα δράκοντα.
Και το τρομερότερο ότι έβγαζαν φωτιά από το στόμα, έκαναν μέγα θόρυβον άλλοτε σαν ταύροι , άλλοτε σαν λέοντες, και άλλοτε διαφορετικά, ώστε η όψη και η κραυγή αυτών έφερνε μέγα τρόμο και φόβο .
Λένε ότι αυτοί είχαν έκαστος εκατό χέρια αναμιγνύοντας τους με τους «Εκατόχειρες» και «Αλωείδες» και τον Τυφώνα.
Αυτοί λοιπόν παρακινούμενοι από τη Γη προετοίμαζαν πόλεμο κατά του Διός για να εκδικηθούν τους Τιτάνες και για μερικούς έβαλαν τα όρη το ένα πάνω στο άλλο για να ανεβούν στον Ουρανό, ένεκα πλεονεξίας και αλαζονείας .
Θέατρο του πολέμου ήταν η κοιλάδα των Φλεγρών, πόλη της Θράκης η οποία μετονομάστηκε Παλλήνη από την Παλλήνη θυγατέρα του Τυφώνα και ήταν στην χερσόνησο αυτή που σήμερα ονομάζεταιΚασσάνδρα.
Άλλοι λένε ότι ο πόλεμος συνέβη στην Καμπανία της Ιταλίας στον εκεί τόπο ονομαζόμενο Φλέγραιον.
[Όμως εκεί ο Ηρακλής έκανε άλλο πόλεμο κατά των Γιγάντων , ο τόπος ονομάστηκε Φλεγραίος γιατί έπεσαν πολλοί κεραυνοί του Διός και κάηκε ο τόπος από τις φλόγες, εκεί δε ανέβλυσαν θερμές πηγές.
Μερικοί νομίζουν ότι εκείνος ο πόλεμος συνέβη στην Ισπανία, άλλοι στη Συρία αλλά εκείνοι οι πόλεμοι έγιναν για άλλη αιτία]
Όταν ετοιμάστηκαν οι Γίγαντες άρχισαν σφοδρότατο πόλεμο ο οποίος ονομάστηκε «Πόλεμος των Γιγάντων» Κράζοντες και αλλαλάζοντες αγρίως έριξαν ακόντια και ολόκληρα φλεγόμενα δένδρα και βράχους τεράστιους , οι οποίοι όσοι έπεσαν στη θάλασσα έγιναν νησιά και όσοι έπεσαν στην ξηρά έγιναν όρη .
Μετά άρπαξαν και αυτά τα όρη και τα έριχναν κατά των θεών.
Παράλληλα, και οι θεοί είχαν πληροφορίες και ετοιμάζονταν πυρετωδώς για τον πόλεμο.
Αλλά υπήρχε ο χρησμός ότι τα όπλα των Θεών δεν πληγώνουν τους Γίγαντες.
Τότε βρέθηκαν σε μεγάλη αμηχανία και δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Εκαναν συνέλευση της Εκκλησίας για να συμβουλευτούν την Αθηνά , η οποία τους είπε ότι πρέπει να πάρουν τον Ηρακλή και κατ’ άλλους και τον Διόνυσο , αλλιώς δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν τον πόλεμο.
Τούτο επικύρωσαν όλοι οι Θεοί.
Όταν η Γη από τους κατασκόπους της πληροφορήθηκε ότι οι Θεοί πήραν θνητούς συμμάχους ζήτησε φάρμακο να καταστήσει τους Γίγαντες άτρωτους εκ μέρους των θνητών και ετοίμαζε χόρτον για να τους κάνει άτρωτους αλλά ο Ζευς έκανε σκότος και ματαίωσε τούτο.
Τελικά πρόφθασε και το έλαβε αυτός.
Όταν είδαν το στράτευμα των Γιγάντων παρατεταγμένο τρόμαξε ο Ουρανός και ο Ηλιος στράφηκε προς τα πίσω, οι αστέρες κρύφτηκαν και η Μεγάλη Άρκτος έπεσε στη Θάλασσα.
Οι Θεοί εξοπλίστηκαν, ο μεν Ζευς με τον κεραυνό, η Αθηνά με το δόρυ, την ασπίδα και την περικεφαλαία, ο Ποσειδών με την Τρίαινα, ο Αρης με τα πολεμικά του όπλα, ο Ερμής με το Κηρύκειο, ο Διόνυσος με τον Θύρσο , ο Ήφαιστος με τον Άκμονα , τις ηλαγρες και τα φλόγιστρα, ο Απόλλων και η Άρτεμις με τόξα , βέλη και φαρέτρες, ο Σιληνός καβάλα στο γάιδαρο του και όλοι μαζί εξεστράτευσαν εναντίον των Γιγάντων.
Πρώτος ο Ηρακλής τόξευσε τον Αλκυονέα και τον έριξε κατά γης αλλά για να τον φονεύσει τον έσυρε εκτός της γης του.
Ο Ζευς κεραύνωσε τον Πορφυρίωνα και τελικά τον τόξευσε και τον σκότωσε ο Ηρακλής.
Τότε ο Αθως εκσφενδόνισε το όρος της Θράκης ( Η Μακεδονία παλιά λεγόταν Θράκη) Αθωνα και το έριξε κατά των Θεών.
Τον Εύρυτο φόνευσε ο Διόνυσος, τον Θύρσον η Εκάτη, τον Κλύτιον ο Ήφαιστος, η Αθηνά τον Πάλλαντα εξού και ονομάστηκε Παλλάς .
Μετά το σφυροκόπημα και την απώλεια αρκετών Γιγάντων έγινε διάσπαση αυτών και άτακτη υποχώρηση, ενώ οι Θεοί τους καταδίωκαν κατά πόδας.
Η Αθηνά καταδίωκε τον Εγκέλαδο μέχρι την Σικελία και τον σκέπασε στην Αίτνα, ο δε Ποσειδών τον Πολυβώτην ο οποίος ήρθε στην Κω και τον σκέπασε με μέρος που έκοψε από την νήσο, το οποίο ονομάστηκε Νίσυρος, ο Ερμής φόνευσε τον Ιππόλυτον, η Αρτεμις τον Γρατίωνα και οι Μοίρες τον Αγριον και Θόωντα, ο Άρης καταδίωξε τον Πέλωρον και τον σκότωσε, ο δε Μίμας άρπαξε την νήσο Λήμνο να την ρίξει πάνω του, αλλά εκείνος πρόλαβε και τον σκότωσε ,ο Ζευς και ο Ηρακλής τοξεύοντες τους σκότωσαν όλους .
Στην επίθεση των Θεών κατά των Γιγάντων όλοι έλαβαν μέρος ακόμη και ο γάιδαρος του Σιληνού γκάριζε τόσο δυνατά ώστε φόβισε τους Γίγαντες και τους έτρεψε σε φυγή.
Δεν είναι τυχαίον ότι όταν ήρθε ο Ηρακλής στην Ιταλία και Ισπανία βρήκε εκεί πολλούς Γίγαντες που είχαν διαφύγει από την μάχη με τους Θεούς.
Ο Ηρακλής φόνευσε και τον Θούριον , ο δε τάφος του Μακρισίδος βρέθηκε στον Αττική κοντά στην Αθήνα, έχει κατά των Θεών μήκος εκατό πηχών.
Ο Τιτάν δεν ξεστράτευσε κατά των Θεών και πέθανε στην Αττική και από αυτόν η Αττική πήρε το όνομα Τιτανίς και ίσως αυτός να ήταν ο Μακρόσιρις.
Επιστρέφοντας ο Ηρακλής εκ του Ισθμού της Κορίνθου βρήκε τον δεύτερο Αλκιονέα ο οποίος φύλαγε το στενό και σκότωνε τους διαβάίνοντες αυτό .
Εριξε μέγα λίθο κατά του Ηρακλή και συνέτριψε 12 άμαξες και σκότωσε 24 ανθρώπους και μερικά βόδια και εκσφενδόνισε μέγα λίθο κατά του Ηρακλή.
Αυτός όμως απέκρουσε τον λίθο και τον εριξε στον Αλκιονέα και τον σκέπασε.
Ο Ασκός έφυγε στην Συρία και εκεί συνάντησε τον Διόνυσο και τον έδεσε στον ποταμό της Δαμασκού Βαδίνην καλούμενον .
Αλλα ο Ερμής τον έλυσε και σκότωσε τον Ασκόν τον εγδαρε τοδε δέρμα του ματαχειρίζετο για μεταφορά νερού και εξ αυτού η πόλη ονομάστηκε «Δερμασκός» και μετά την έκαναν Δαμασκός
Ο Μίμας κυνηγημένος πήγε στις Πιθυμούσες νήσους και γέννησε τον Ιππότην .
Εκ του αίματος των Γιγάντων γεννήθηκαν άνθρωποι χειρότεροι εκείνων. Κατόπιν τούτου ο Ζευς έκανε τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνος για να καθαρίσει το ανθρώπινο γένος από τα τέρατα.
Τα οστά του Οπλαδάμου που βρέθηκαν στην Αρκαδία, είχαν τερατώδες μέγεθος, αυτός ήλθε εκεί σύμμαχος της Ρέας κατά του Κρόνου.
Τελικά όλους τους Γίγαντες τους έθαψαν οι θεοί κάτω από τον πυθμένα του Αιγαίου και από τα διάσπαρτα νησιά που τους εριξαν για να τους σκοτώσουν με πρώτον τον Εγκέλαδο ο οποίος κάθε τόσο αναδεύεται και σείει το Αιγαίο στην προσπαθεια του να ανέλθει στην επιφάνεια
1ην Ελληνική Πολιτιστική Επανάσταση στο Αιγαίο
Οι Έλληνες ως τώρα δημιούργησαν επτά(7) Μεγάλους Πολιτισμούς ήτοι 1/Τον Προκατακλυσμιαίο Πολιτισμό του Αιγαίου 2/ Μινωικό 3/ Μυκηναϊκό , 4/ Κλασσικό 5/ Αλεξανδρινό, 6/ Βυζαντινό 7/ Ευρωπαϊκής Αναγέννησης .
Όλα συνηγορούν ότι στην περιοχή του Αιγαίου γεννήθηκε ο πρώτος στον κόσμο Πολιτισμός .
Ο άνθρωπος κυνηγός και τροφοσυλλέκτης έγινε γεωργός, κτηνοτρόφος και τεχνικός Παράλληλα, έγινε και μετανάστης είτε με τα πλοία του είτε με τα κοπάδια του σε ξένες χώρες και μεταλαμπάδευσε τον πολιτισμό στα πέρατηα της υφηλίου.
. Τούτο ήταν συνέπεια των τρομερών γεωλογικών καταστροφών και των κλιματολογικών αλλαγών που δημιουργήθηκαν στην περιοχή από την καταβύθιση της Αιγιίδας και την δημιουργία του Αιγαίου πελάγους και των νησιών, χωρίς να παραγνωρίζεται και ο Πόλεμος Διογενών-Ατλάντων και την καταβύθιση της Ατλαντίδας
Το κείμενο χρήζει ερμηνείας για να γίνει κατανοητό, διότι δίδονται πολλά αλληγορικά νοήματα και πληροφορίες
1/ Αλληγορεί τα φυσικά και γεωλογικά φαινόμενα που συντάραξαν την περιοχή του Αιγαίου από την Χαλκιδική ως την Λήμνο , το νότιο Αιγαίο και την Αττική και Πελοπόννησο
2/ Αλληγορεί τους πρωτόγονους ανθρώπους της εποχής του Κρόνου και της Ρέας, τους Γίγανες γιούς των Τιτάνων , οι οποίοι είχαν τρομερή σωματική δύναμη και αγριότητα αλλά τελικά ηττήθηκαν από τους εξυπνότερους Θεούς και τα τέκνα αυτών με επικεφαλής τον στρατηγό Ηρακλή.
3/ Οι αρχαίοι μας πρόγονοι μας είχαν από τότε εντοπίσει τα φαινόμενα των σεισμών και τα γεωλογικά σεισμικά ρήγματα και τα αναφέρουν υπό μορφή μύθων (Χαλκιδική, Λήμνος Στενά , Νίσυρος , Αλκυονίδες , Κόρινθος, Σικελία , Ισπανία κ.α . Είχαν ακόμη εντοπίσει με το ρήγμα της Αττικής και το αλληγόρησαν με μνήμα του Μακρόσιρις έχοντας ακόμη υπολογίσει και το μέγεθος του ρήγματος; )
4/ Τα εξιστορούμενα γεγονότα ανάγονται προ του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος και την μετάβαση από την πρωτόγονη εποχή του Κρόνου και της Ρέας στην εποχή των εξελιγμένων Θεών του Ολύμπου.
[Ο Δευκαλίων γεννήθηκε το 1573 π.Χ. βασίλεψε το 1541 και ο κατακλυσμός έγινε το 1529 π.Χ.
Στον περίβολο του ναού του Ολυμπίου Διός, στην Αθήνα, έδειχναν, μέχρι την εποχή του Παυσανίου (110-180), τον τάφο του Δευκαλίωνος]
5/ Στην Ιταλία και στην Ισπανία ο Ηρακλής συνάντησε ακόμη το γένος των Γιγάντων που ακόμη δεν είχε εξαφανιστεί όπως συνέβη στην Ελλάδα προ του Κατακλυσμού .
6/ Ακόμη και από τα ονόματα των Γιγάντων μπροεί κανείς να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα για πολλά πράγματα.
7/ Η ύπαρξη του Διόνυσου με τον Θύρσο και τον Όνο δείχνει την εποχή εξημερώσεως των ζώων και της χρησιμοποιήσεως για ως βοηθούς των ανθρώπων.
Το νέο γένος των ανθρώπων εκτός από τον Απόλλωνα και τον Ήφαιστο δηλαδή τα γράμματα και την τεχνολογία είχε ανάγκη και για την καλλιέργεια της ψυχής υπό του Διονύσου
8/ Οι κραυγές των Γιγάντων δείχνει το ζωώδες των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι όμως είχαν τρομερή μυική δύναμη .
Επίσης αλληγορεί και τον θόρυβο των γεωλογικών φαινομένων κάτω από την κρούστα του βυβθού
9/ Η συνέλευση της Εκκλησίας δείχνει την ύπαρξη από τότε του θεσμού της δημοκρατίας η οποία λειτουργούσε στην πράξη, γέννημα της σοφίας της θεάς Αθηνάς
10/ Οι Τιτάνες πρόγονοι των Γιγάντων σηματοδοτούν την γεωλογική εποχή κατά την οποία η περιοχή υπέστη φοβερές γεωλογικές , καταστροφικές και αλλοιώσεις και συνέβησαν φοβερά γεωλογικά φαινόμενα.
Ειδικά αυτά φανερώνουν την ανάμνηση από την καταστροφή της Αιγηίδας (καταποντισμοί , κατακλυσμοί ,σεισμοί, κατακρημνίσεις , εμφανίσεις νησιών , αποξήρανση Θεσσαλίας κ.α)
11/ Η Έλληνες από τότε διέγνωσαν την αξία της καλλιέργειας της ψυχής του ατόμου και των αξιών και εφεύραν τον Διόνυσον .
Οι Δυτικοί ακόμη και σήμερον δεν έχουν εφεύρει κάποιον Διόνυσο να τους καλλιεργήσει την ψυχή και να τους χαρίσει ευδαιμονία
12/ Ο αγρειότερος γίγαντας είχε το όνομα Πορφυρίων Το κόκκινο χρώμα είναι συνδεδέμένο με το αίμα και με το κακό και συνεχίζεται ως σήμερα έχει την ίδια σημασία το ερυθρό χρώμα(Tούρκοι, επαναστάτες, κομμουνιστές κ.α).Δείτε την αλήθεια της σημειολογίας
13/ Στα προϊστορικά χρόνια Θράκη εθεωρείτο όλη η περιοχή της σημερινής και της Θράκης μέχρι του Βοσπόρου και κατοικείτο από Ελληνικά φύλα .
14/ Η Γιγαντομαχία ήταν το πιο γοητευτικό θέμα για τους γλύπτες, ποιητές, τραγωδούς και ζωγνράφους .
Η ζωοφόρος του Παρθενώνα είχε σαν θέμα την Γιγαντομαχία .
[Τα Γλυπτά του Παρθενώνα, γνωστά και ως Ελγίνεια Μάρμαρα από τους Άγγλους είναι συλλογή γλυπτών που προέρχονται από την Ακρόπολη των Αθηνών .
Αφαιρέθηκαν και κλάπηκαν από τον Τόμας Μπρους 7ον κόμη του Ελγιν πρέσβη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1799 μέχρι το 1803, και μεταφέρθηκαν στην Βρετανία το 1806.
Από το 1801, ξεκίνησε η αρπαγή των αριστουργημάτων από την Ακρόπολη.
Κατά τον Βισκοντί, συνολικά ο Έλγιν αποκόμισε: 253 γλυπτά έργα και αρχιτεκτονικά μέλη, πολλά αγγεία, ηλιακά ρολόγια κλπ.
Από τον Παρθενώνα αφαιρέθηκαν 96 ακέραια ή ακρωτηριασμένα γλυπτά και ειδικότερα: Από το νότιο διάζωμα 15 ακέραια και 4 σπασμένα, από το ανατολικό διάζωμα 11 αγάλματα και τμήματά τους, από το δυτικό αέτωμα περισσότερα από 8, από τη βόρεια ζωφόρο 21 ακέραιες πλάκες κι ένα τμήμα πλάκας, από τη νότια ζωφόρο 30 ακέραιες πλάκες και 11 θραύσματα, από τη δυτική ζωφόρο 2 πλάκες και από την ανατολική ζωφόρο 4 πλάκες.
Επίσης, από το ναό της Απτέρου Νίκης αφαιρέθηκαν 4 τεμάχια, 18 από το Ερέχθειο (μία Καρυάτιδα κι ένα γωνιακό ιωνικό κιονόκρανο της ανατολικής κιονοστοιχίας είναι τα σημαντικότερα από αυτά), 4 από το θέατρο του Διονύσου, μεταξύ των οποίων κι ένας κίονας από το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου.
Αφαιρέθηκαν ακόμα 13 κεφαλές, 34 γλυπτά μάρμαρα, 14 χάλκινες και μαρμάρινες υδρίες, 8 βωμοί, 3 επιτύμβιες στήλες, 66 ενεπίγραφα μάρμαρα και άλλα.
Πολλά από αυτά, ήταν έργα του Φειδία, του Αγοράκριτου και του Αλκαμένη. Σπουδαιότερα απ’ όλα, θεωρούνται τα γλυπτά της γέννησης της Αθηνάς από το ανατολικό αέτωμα, η μετόπη της διαμάχης της Αθηνάς με τον Ποσειδώνα και η ζωφόρος με την πομπή των Παναθηναίων.
Comments