ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ: ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ; ΠΟΣΟΙ ΕΓΙΝΑΝ; ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ;

Τι μας λέει ο κωδικοποιημένος μύθος;

Ο Δευκαλίωνας λοιπόν πληροφορήθηκε από τον πατέρα του, Προμηθέα, για την επερχόμενη καταστροφή, κατασκεύασε ένα πλοίο, συγκέντρωσε τα απαραίτητα εφόδια.

Μια ερευνητική λύση είναι να επικεντρώσουμε την  περίπτωση του Κατακλυσμού που πιθανολογείται ως ο μεγαλύτερος σε ισχύ, αυτό δηλαδή με τις μεγαλύτερες κοσμολογικές επιπτώσεις, επειδή για τέτοιο φυσικό συμβάν ( που μεταβάλει τις καθοριστικά βασικές γεωφυσικές παραμέτρους στον χώρο Αιγαίο, Κασπίας, Μεσοποταμίας κλπ) θα υπάρχουν πολλά επιστημονικά γεωλογικά και άλλα δεδομένα.

Παράδειγμα πόσο ανέβηκε η στάθμη των υδάτων; 100, 1000, 10000 μέτρα;

 Ποίες γεωγραφικές περιοχές πλημμύρησαν και πότε έγινε;

Ένα δεύτερο ζήτημα είναι Αν ξεκινήσουμε από την υπόθεση ότι “Οι άνθρωποι σώθηκαν στην κορυφή του όρους Κυλλήνη-2376μ” τότε η στάθμη των υδάτων για το συμβάν του Κ.Δ. πρέπει να οριοθετηθεί γύρω στα 1.500-2000 μ.

Αυτό ενδέχεται να μας οδηγήσει στην υπόθεση ότι:

 Όλες οι τοποθεσίες της ευρύτερης περιοχής κάτω από αυτό το ύψος θα ήταν καλυμμένες από νερά (και θα ήταν ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ να έχουμε μια περιγραφή ή χαρτογράφηση ενός ΓΕΩΦΥΣΙΚΟΥ τοπίου βασισμένου σ’ αυτήν την γραπτή παράδοση…)

Η πρόκληση ενός τέτοιου φυσικού φαινομένου θα έχει συγκεκριμένες κλιματολογικές αιτίες, οι οποίες με την σειρά τους μπορούν να μας οδηγήσουν σε συγκεκριμένης κοσμολογικής κλίμακας γεωλογικές αναστατώσεις, που μπορούν να προσδιοριστούν από όσα αποδεικτικά στοιχεία μας προσφέρει η γεωλογική ιστορία της περιοχής ή του πλανήτη .

Ο φυσικός (κλιματολογικός ή άλλος) μηχανισμός “παραγωγής κατακλυσμού” φυσικά θα ήταν καλό να υπάρχει ως “παράπλευρη γνώση” στην έρευνα μας, κάτι που γενικά έχει μελετηθεί και “προσομοιωθεί” ηλεκρονικά από το “state of the art” των σύγχρονων επιστημονικών μελετών.

Ενδιαφέρον έχει, ενδεικτικά, τα sites:

 http://www.whfreeman.com/ruddiman/

Πληροφορίες που πρέπει ο αναγνώστης να ξέρει.

Το ηλιακό μας σύστημα και όλα τα άλλα συστήματα των αστεριών σχηματίζονται από ένα καταρρακτωμένο νεφέλωμα.

Συχνά ονομάζονται αστρικά νεφελώματα, φυτώρια είναι η γενέτειρα των αστεριών.

Αυτά αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο αλλά περιέχουν και άλλες ουσίες όπως αέρια πάγο και βράχο σκόνης.

Η βαρύτητα του νεφελώματος τραβά αυτό το θέμα το κέντρο και το νεφέλωμα βιώνουν μια βαρυτική κατάρρευση Εάν η συμπίεση αυξάνει τη θερμοκρασία του πυρήνα αρκετή για να φτάσει στη θερμοπυρηνική σύντηξη, η κεντρική μάζα παράγει ένα πρωτότυπο.

Η συνέχεια στο βίντεο.ΕΔΩ

Secrets of the Universe and Planets in Solar System – Space Discovery Documentary

Αυτή η διαδικασία διαρκεί περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια.

http://www.bradshawfoundation.com/chauv … lakes.html

Θα έλεγα ότι αξίζει να δούμε πόσο ευσταθεί ένας τέτοιος ερευνητικός συλλογισμός (που φυσικά εκκινεί από … μόνο ένα τεκμήριο παράδοσης) αλλά θεωρώ ότι είναι μια καλή αρχή για να “ξεδιπλώσουμε” σιγά-σιγά διάφορες συσχετίσεις βασισμένες στην διασταύρωση τεκμηρίων και στην αναζήτηση ενός ΒΕΒΑΙΟΥ (επιστημονικά αποδεδειγμένου) σημείου αναφοράς.

Τέλος πρέπει να συνδέσουμε τον Κ.Δ. με “θεωρία της πλημμύρας της Μαύρης Θάλασσας πριν από 7600”;

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να διευκρινιστεί είναι αν ο κατακλυσμός που αναφέρεται σχεδόν σε όλες τις μυθολογίες των αρχαίων λαών, ήταν τοπικός, μιας ευρύτερης περιοχής ή παγκόσμιος.

Τα στοιχεία που έχουμε (ή μάλλον που δεν έχουμε) μέχρι στιγμής αποκλείουν την 3η περίπτωση.

Οπότε δεχόμαστε ότι πρέπει να έγιναν πολλοί τοπικοί κατακλυσμοί σε ολόκληρη την γη μέσα σε μία περίοδο γενικότερων γεωλογικών και κλιματολογικών ανακατατάξεων, που προφανώς προκλήθηκαν εξαιτίας κάποιας από τις παραπάνω αιτίες.

Ήδη, όμως υπάρχει σοβαρό ζήτημα συνέπειας με την χρονολόγηση των αναφερομένων πηγών.

 Γενικά μιλώντας νομίζω ότι η συνήθης απόπειρα χρονολόγησης με βάση ΜΟΝΟ συγκρίσεις και συσχετίσεις από την αρχαία γραμματεία είναι τις περισσότερες φορές αντιπαραγωγική και καταλήγει να είναι ζήτημα ερμηνείας (αρκετές φορές …εξωφρενικής ερμηνείας!!).

Το συνήθες αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσπάθειας είναι πάντα ένας “φαύλος κύκλος” και τελικά η διερεύνηση καταλήγει να είναι θέμα… “θεολογικής” πίστης του μελετητή.

Για αυτό νόμίζω ότι πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή στην εύρευση ενός περισσότερο ΣΤΑΘΕΡΟΥ σημείου αναφοράς στην διερεύνηση μας, ώστε να εντάξουμε κάποιες από τις αναφορές της αρχαίας γραμματείας, που συχνά βρίσκεται σε αντιφάσεις ή χρειάζονται “ερμηνεία”.

Από αυτήν την άποψη νομίζω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στην ερευνητική προσέγγιση που περιέγραψαν τα ερωτήματα της προηγούμενης παρέμβασης μου.

Δηλαδή εντοπισμός και περιγραφή του φυσικού φαινομένου μέσα από τις πηγές και προσπάθεια ιστορικής γεωλογικής “ταυτοποίησης” ώστε να καταλήξουμε σε μια κατά προσέγγιση χρονολόγηση.

Ο Πλάτων στους Νόμους του, υπολογίζει πως η πλημμύρα συνέβη 10.000 χρόνια πριν από την εποχή του.

Επίσης, στον Κριτία, περιγράφει την πλημμύρα ως “την μεγαλύτερη όλων”.

Διαφορες θρησκευτικες Αναφορες.

Βαβυλώνιοι και Σουμέριοι

Ο Κοσμολογιακός μύθος των Βαβυλωνίων σώζεται σε σειρά πήλινων πλακών που χρονολογούνται στο 700 π.Χ. και φυλάσονται στη βιβλιοθήκη Ασσουρμπανιπάλ.

Σύμφωνα με το Βαβυλωνιακό μύθο στην αρχή βασίλευε το Χάος.

Από το Χάος αυτό γεννήθηκε ο θεός γεννήτορας του κόσμου Απσού και η σύντροφός του Τιαμάτ από την ένωση των οποίων γεννήθηκαν τερατώδη πλάσματα με την μορφή δράκοντα.

Με το πέρασμα του χρόνου νέοι θεοί γεννήθηκαν ένας από αυτούς ο Έα θεός των υδάτων σκότωσε τον Απσού σε μια μονομαχία.

Η Τιαμάτ εκδικούμενη τον θάνατο του συντρόφου της άρχισε να σκοτώνει τους άλους θεούς σε μια προσπάθεια επιβολής της κυριαρχίας της στο Σύμπαν.

Όμως ο θεός Μαρντούκ γιος του Έα κατάφερε να αποκαταστήσει την κοσμική τάξη νικώντας τη.

Στη συνέχεια τεμάχισε στα δύο το κορμί της και από το ένα κομμάτι δημιούργησε την Γη και απο το άλλο τον ουράνιο θόλο αποτρέπωντας έτσι στα Άνω Ύδατα να την πλημυρίσουν.

Στο τέλος χρησιμοποιώντας το αίμα του και χώμα έπλασε τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τον μύθο ο ουρανός ήταν διαιρεμένος σε τρία μέρη:

Ανώτατο κατοικία του μεγάλου θεού Ανού

Μεσαίο κατοικία Μαρντούκ

Κατώτατο αστερισμοί που ήταν τα ομοιώματα των θεών

Ανάλογα και η Γη ήταν διαιρεμένη σε τρία μέρη:

Ανώτατη κατοικία ανθρώπων

Μεσαία βασίλειο θεού υδάτων Έα

Κατώτατη κατοικία θεών Κάτω Κόσμου

Κατακλυσμός

Στο Έπος του Γκιλγκαμές, προς το τέλος του έργου, γίνονται αναφορές στον Μεσοποταμιακό μύθο της μεγάλης πλημμύρας.

Ο ήρωας Γκιλγκαμές, αναζητώντας την αθανασία, βρίσκει τον Ουτναπιστίμ και του ζητάει να μάθει πώς έγινε αθάνατος.

Ο Ουτναπιστίμ του διηγείται πως πριν από πολλά χρόνια ο θεός Ένκι τον είχε προειδοποιήσει για το σχέδιο των θεών να καταστρέψουν κάθε είδους ζωή στον κόσμο με μία πλημμύρα και τον είχε συμβουλέψει να φτιάξει μία μεγάλη κιβωτός, για να σώσει την οικογένεια του, τους φίλους του, τη περιουσία και τα ζώα του.

Μετά την πλημμύρα οι θεοί μετάνιωσαν για την πράξη τους και τον έκαναν αθάνατο.

Αιγυπτιακή Κοσμολογία

Απεικόνιση της θεάς Νουτ.

Η Αιγυπτιακή Κοσμολογική παράδοση έχει ανασυντεθεί από πολλά ευρήματα όπως παπύρους και τοιχογραφίες.

Σύμφωνα με αυτόν ο δημιουργός του κόσμου είναι ο προαιώνιος θεός Ρα που με τον λόγο του δημιούργησε τον κόσμο ,την Γη, το Νερό, την χλωρίδα, την βλάστηση και την Έρημο.

Ο λόγος του Ρα έφτασε και στην νέο-δημιουργημένη Γη και ενζυμώμενη με το χώμα έπλασε ανθρώπους, ζώα, φυτά κ.τ.λ.

Το Σύμπαν το φαντάζονταν ως ορθογώνιο κουτί με πάτωμα την Γη και οροφή ή μια Αγελάδα με τα άκρα της στα άκρα της Γης ή το επιμηκυμένο σώμα της θεάς Νουτ με το πρόσωπο της στραμένο στην ανατολή και τα άκρα της να αποτελούν τους στύλους του στερεώματος.

Γύρω από Σύμπαν-κουτί έρεε ένας μεγάλος ποταμός πάνω τον οποίο ταξίδευαν με τη βοήθεια καϊκιών ο Ήλιος και η Σελήνη που κρύβονταν στις σπηλιές των όχθεών του κατά την Δύση τους.

Το ίδιο και οι πλανήτες. Καθε δεκαπενθήμερο περίπου ένα Αγριογούρουνο έτρωγε σιγά σιγά την σελήνη για δυο εβδομάδες.

Όταν πείναγε πολύ την έτρωγε ολόκληρη δημιουργώντας εκλείψεις.

Εβραίοi

Εβραϊκή βιβλική κοσμολογία

Τα δύο πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, του πρώτου βιβλίου της Πεντατεύχου αλλά και ολόκληρης της Βίβλου, μας δίνουν δύο διηγήσεις για τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου.

Στην πρώτη διήγηση, τη λεγόμενη “ιερατική” (Γεν. 1:1-2:4α), σε μια μεγαλειώδη εικόνα ο Θεός, φέρνει στην ύπαρξη το σύμπαν.

 Ο Θεός είναι δημιουργός της πρώτης άμορφης πραγματικότητας που μέσα σε σκοτεινά και ακαθόριστα νερά αποκαλείται “ουρανός και γη”.

Ο Ουρανός και η Γη γίνονται αντιληπτά ως το παν.

Έπειτα σε έξι φάσεις πραγματώνεται η διαμόρφωση του σύμπαντος:

1. γένεση του φωτός (πιθανόν αυτό το πρώτο φως να έχει μια υπαρξιακή σημασία: εμφάνιση των θεϊκών ενεργειών.

Ο Θεός φωτίζει τα βήματα του άνθρωπου (Παρ. 6:23), αλλιώς ο άνθρωπος περπατά στο σκοτάδι (Ησ 59:9 εξ))

2. σχηματισμός της ατμόσφαιρας,

3. διαμόρφωση ξηράς και θάλασσας, και εμφάνιση του φυτικού βασιλείου,

4. δημιουργία του ήλιου, της σελήνης και των αστεριών

5. δημιουργία των θαλάσσιων οργανισμών και των πετεινών του ουρανού και

6. δημιουργία των τετραπόδων, και τελικά του ανθρώπου ως “άρσεν και θήλυ” (Γέν. 1:27) κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού.

7. Το δημιουργικό έργο των έξη ημερών κλείνει η ανάπαυση του Θεού την εβδόμη ημέρα.

Η δεύτερη βιβλική διήγηση περί δημιουργίας (Γεν. 2:4β-2:25) έχει κύριο θέμα τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπινου ζεύγους, του Αδάμ και της Εύας.

Αρχίζει από την πλάση του άντρα, ακολουθεί η δημιουργία του κήπου της Εδέμ ως κατοικίας του ανθρώπου, και μετά έρχεται η δημιουργία των παντός είδους ζώων.

 Κατόπιν, ο Θεός δημιουργός, δημιουργεί τη γυναίκα και μετά η διήγηση οδηγεί στα περί της πτώσεως των πρωτοπλάστων.

Εβραϊκή μυστικιστική κοσμολογία

Σύμφωνα με τη Εβραϊκη Κοσμολογική Παράδοση υπήρχαν 7 επάλληλοι ουρανοί πέρα του Στερεώματος και 7 Γαίες κάτω από τη Γη.

Οι ουρανοί περιείχαν τα εξής:

ος σύννεφα ανέμου χιόνι πάγο και 200 αγγέλους προστάτες των άστρων

ος σκοτεινός χώρος αναμονής των αμαρτωλών ψυχών μέχρι την κρίση τους

ος Εδέμ που αναπαύονταν ψυχές των δικαίων και οι 200 άγγελοι προστάτες του Φωτός/ Γέενα η κόλαση

ος άρματα Ήλιου και Σελήνης

ος εκπεπτωκότες άγγελοι

ος 7 Φοινικές (μυθικά πουλιά) 7 Χερουβείμ και στρατιές Αγγέλων

ος άσβεστο Φως, Αρχάγγελοι,Χερουβείμ, Σεραφείμ και Θεός

Τα ονόματα των Γαιών ήταν τα εξής:

Ερές

Αδάμα

Χαραβχά

Σιγιά

Γιαβασά

Αρκά

Τεβχέλ

Χελέδ

Κατακλυσμός του Νώε

Η πιο γνωστή εβραϊκή εκδοχή του μύθου του κατακλυσμού βρίσκεται στο Βιβλίο της Γένεσης (Γένεσης 6–9). Η χρονολογία του εν λόγω βιβλίου δεν είναι γνωστή αλλά υπολογίζει πως γράφτηκε μεταξύ 1450 Π.Κ.Ε. και 450 Π.Κ.Ε.

Σύμφωνα με τον μύθο ο Θεός βλέποντας το ανθρώπινο γένος να αμαρτάνει, μετάνιωσε για τη δημιουργία του, και αποφάσισε να αφανίσει με μία πλημμύρα κάθε ζωντανό οργανισμό της Γης.

Παρόλα αυτά πρόσταξε τον Νώε, τον οποίο θεώρησε ως τον μόνο ευσεβή άνθρωπο, να φτιάξει μία κιβωτό για να σώσει τον εαυτό του, την οικογένεια του, και όλα τα ζώα της Γης.

 Μόλις η κιβωτός ήταν έτοιμη, ξεκίνησε ο κατακλυσμός.

 Έπειτα από 40 μέρες βροχής και 150 μέρες ανόδου της στάθμης της θάλασσας, η κιβωτός του Νώε προσάραξε σε ένα βουνό.

Ο Νώε περίμενε άλλες 150 μέρες μέχρι να υποχωρήσουν τα νερά και άνοιξε την κιβωτό. Στη συνέχεια θυσίασε ένα ζώο στον Θεό, ο οποίος είπε πως δεν θα καταστρέψει ποτέ ξανά τη Γη με νερό.

Μουσουλμάνοι

“Ο Κατακλυσμός”, έργο του Μηχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα

Το Κοράνι περιγράφει μία ιστορία παρόμοια της Ιουδαιο-Χριστιανικής εκδοχής, με μόνη σημαντική διαφορά πως τον Νώε τον ακολούθησαν ελάχιστα άτομα.

Ο γιος του Νώε (ένας από τους τέσσερις) και η γυναίκα του αρνήθηκαν να επιβιβαστούν στην κιβωτό, πιστεύοντας πως θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την πλημμύρα μόνοι τους.

Η κιβωτός του Νώε προσάραξε στο όρος Τζούντι που βρίσκεται στο σημερινό Ιράκ.

Ευρώπη

Ελληνική Κοσμολογία

H Κοσμολογία της Ελλάδας πριν την Ιωνική Φιλοσοφία:

Ορφικός Μύθος

Το νερό για τον Ορφέα ήταν η αρχή των πάντων που κατακάθησε στην λάσπη δημιουργώντας ένα φίδι με κεφάλι λονταριού και ανάμεσα τους το θεό Ηρακλή και Χρόνο.

Ο Ηρακλής γέννησε ένα τεράστιο αυγό που από την τριβή έσκασε στα δύο, δημιουργώντας τονΟυρανό και την Γη και από μέσα ξεπρόβαλε ένας διπρόσωπος θεός.

 Και ο Ουρανός με την Γη γέννησαν την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Άτροπο (Τρείς Μοίρες).

Θεογονία του Ησίοδου

Στην αρχή ήταν το Χάος ύστερα εμφανίστηκε η Γαία και ο Έρως και το Χάος γέννησε το Έρεβος και την Νύχτα που από την ένωση τους προήλθαν ο Αιθέρας και η Ημέρα.

Τέλος η Γαία δημιούργησε τον έναστρο Ουρανό.

Αλκμάνιο κοσμογονικό μοντέλο

Ο Άλκμαν ποιητής στη Σπάρτη περί το 700π.Χ. προτείνει το μοντέλο που συνοψίζεται ώς εξής:

Αρχικά ταραγμένη και Αδιαμόρφωτη ύλη σε ανυπαρξία

Στα πλαίσια του Χώρου που περιείχε μη-ύλη γεννήθηκε η Θέτις που τακτοποιούσε τα πάντα

Στο Χώρο της μη-ύλης δημιουργήθηκε πόρος που έπαιξε το ρόλο της αρχής της μεταφοράς της ύλης στο Χώρο στην ύπαρξη (κάποιοι επιστήμονες ταυτίζουν εννοιολογικά τον πόρο με τον λώρο Αϊνστάϊν-Ρόζεν)

Δημιουργήθηκε ένα όριο ο Τέκμωρ που η ύλη που το ξεπερνούσε γινόταν διαμορφωμένη και αισθητή από το όριο δημιουργήθηκε η μέρα η Σελήνη και το Σκότος

Ο Πόρος ο Τέκμωρ και το Σκότος συνηπήρχαν σαν ενιαίο σύνολο γεγονότων εκτός του αισθητού Σύμπαντος

Το φώς της μέρας υποβοηθείτο από τον Ήλιο που δεν το δημιουργεί εξ’ολοκλήρου

Τρεις είναι οι μεγάλοι κατακλυσμοί της Ελληνικής μυθολογίας.

Ο Ωγύγιος κατακλυσμός, ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα, και ο κατακλυσμός του Δαρδάνου, δύο εκ των οποίων έδωσαν τέλος σε δύο Εποχές του Ανθρώπου (όπως τις διακρίνει ο Ησίοδος):

Ο Ωγύγιος κατακλυσμός τελείωσε την Ασημένια Εποχή, ενώ ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα έδωσε τέλος στην πρώτη Χάλκινη Εποχή.

Ωγύγος

Ο πρώτος κατακλυσμός ονομάζεται Ωγύγιος, επειδή συνέβη όταν βασίλευε ο Ωγύγος ένας μυθικός βασιλιάς της Αττικής (ή της Βοιωτίας σύμφωνα με άλλες εκδοχές).

Το επίθετο Ωγύγιος πιθανόν να σημαίνει, αρχέγονος, πρωταρχικός ή πολύ αρχαίος.

 Σε πολλά αρχαία κείμενα λέγεται πως η Ωγύγια πλημμύρα κάλυψε ολόκληρο τον κόσμο, και ήταν τόσο καταστροφική που άφησε την Αττική χωρίς βασιλιά μέχρι την εποχή του Κέκρωπα

Ο Πλάτων στους Νόμους του, υπολογίζει πως η πλημμύρα συνέβη 10.000 χρόνια πριν από την εποχή του.

Επίσης, στον Κριτία, περιγράφει την πλημμύρα ως “την μεγαλύτερη όλων”.

Δευκαλίων

Κύριο άρθρο: Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα

Ο θρύλος του Δευκαλίων όπως ειπώθηκε από τον Απολλοδώρο στη Βιβλιοθήκη του έχει αρκετές ομοιότητες με τον μύθο του κατακλυσμού του Νώε: Ο Προμηθέας, συμβούλεψε τον γιο του, Δευκαλίων, να φτιάξει ένα πλοιάριο επειδή ο Δίας είχε αποφασίσει να καταστρέψει το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος.

Η πλημμύρα του Δία κάλυψε ολόκληρο τον κόσμο, και αφάνισε το ανθρώπινο είδος εκτός από τον Δευκαλίων και τη γυναίκα του, την Πύρρα.

Το πλοιάριο του περιφερόταν για εννέα μέρες και εννέα νύχτες, μέχρι που προσάραξε, τη δέκατη μέρα, στον Παρνασσό.

 Όταν σταμάτησε η καταιγίδα, και υποχώρησαν τα νερά ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά και έκαναν θυσία στον Φύξιο Δία (προστάτη των φυγάδων).

Ο θεός που επικαλέστηκε ο θεοσεβής Δευκαλίωνας έστειλε τον Ερμή για να τους μεταφέρει την υπόσχεση ότι ο Δίας θα πραγματοποιούσε την πρώτη ευχή τους.

 Και η πρώτη ευχή του Δευκαλίωνα και της Πύρρας δεν ήταν άλλη από το να δώσει και πάλι ζωή ο Δίας στο ανθρώπινο γένος.

Έτσι ο Δευκαλίων και η Πύρρα άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω τους, οι οποίες μετατρέπονταν σε άντρες και γυναίκες αντίστοιχα.

Δάρδανος

Σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσεύς, ο Δάρδανος έφυγε από την Αρκαδία για να ιδρύσει μία αποικία στο βορειοανατολικό Αιγαίο Πέλαγος.

Όταν άρχισε ο κατακλυσμός του Δαρδάνου, το έδαφος πλημμύρισε και το βουνό στο οποίο κατέφυγε μαζί με την οικογένεια του για να επιβιώσει, δημιούργησε το νησί της Σαμοθράκης.

Μετά το τέλος της πλημμύρας έφυγε από τη Σαμοθράκη και πήγε στη Μικρά Ασία.

Φοβούμενος μία νέα πλημμύρα δεν έχτισε κάποια πόλη, αλλά περιφερόταν για τα επόμενο πενήντα χρόνια.

 Ο εγγονός του, ο Τρως, τελικά έχτισε μία πόλη, την Τροία ή οποία πήρε και το όνομα του.

Σκανδιναβοί

Σκανδιναβική κοσμολογία

Η Σκανδιναβική κοσμολογία, σύμφωνα με τις πηγές για την Σκανδιναβική μυθολογία, αναγνωρίζει την ύπαρξη εννέα κόσμων, που προσδιορίζονται με το επίθεμα -heimr (σπίτι, βασίλειο ή κόσμος) ή σε ορισμένες περιπτώσεις με το επίθεμα -garðr (σπιτικό, αυλή ή γη).

 Πέρα από το Μίντγκαρντ (τη “Μέση Γη”, ή αλλιώς τον κόσμο που ξέρουμε) οι υπόλοιποι οκτώ κόσμοι μπορούν να συνταχθούν σε ζευγάρια αντίθετων αρχών:

Κόσμος    Αντίθετος κόσμος  Διαφορά

Μουσπελχέιμ         Νιφλχέιμ       Φωτιά και ζέστη – Πάγος και κρύο

Άσγκαρντ     Χελχέιμ  Ουρανός – Κόλαση

Βαναχέιμ      Γιοτουνχέιμ Δημιουργία – Καταστροφή

Αλφχέιμ        Νινταβέλλιρ  Φως – Σκοτάδι

Όλοι οι κόσμοι συνδέονται με το Υγκντράσιλ, το παγκόσμιο δέντρο.

Οι ακριβείς τοποθεσίες των κόσμων σε σχέση με το Υγκντράσιλ δεν είναι βέβαιες.

Έτσι έχουμε:

Υγκντράσιλ (Πάνω από τις ρίζες του υπάρχουν οι εννέα κόσμοι του σύμπαντος και τρία μαγικά πηγάδια)

Χβεργκελμιρ (Hvergelmir)

Μιμισμπρούνρ (Mimisbrunnr)

Ουρνταρμπρούνρ (Urdarbrunnr)

Υψηλότερο επίπεδο

Αλφχέιμ (Ο κόσμος των ξωτικών)

Άσγκαρντ (Ο κόσμος των Εσίρ, αρχική ονομασία Γκοντχέιμ)

Βαλχάλλα

Βαναχέιμ (Ο κόσμος των Βανίρ)

Μεσαίο επίπεδο

Γιοτουνχέιμ (Ο κόσμος των Γιοτούν, δηλαδή των γιγάντων )

Γκαστροπνίρ (Gastropnir)

Θρυμχέιμ

Ούτγκαρντ

Μίντγκαρντ (Η ‘Μέση Γη ‘, ο κόσμος των ανθρώπων, αρχική ονομασία Μαννχέιμ)

Νινταβέλλιρ και Σβαρταλχέιμ (Ο κόσμος των νάνων ή σκοτεινών ξωτικών, πιθανόν το ίδιο μέρος)

Κατώτερο επίπεδο

Χελχέιμ (Ο κόσμος της Χελ, θεάς του κάτω κόσμου)

Μουσπελχέιμ (Ο κόσμος της φωτιάς και κατοικία των γιγάντων της φωτιάς)

Γκιννουνγκαγκάπ ( Παλιότερο κενό ανάμεσα στο Μουσπελχέιμ και το Νιφλχέιμ από το οποίο ξεπήδησε η ζωή)

Νιφλχέιμ (Ο κόσμος των ομιχλών , του πάγου και του κρύου, κατοιία των παγωμένων γιγάντων )

Ναστρόντ (Nastrod)

Σκανδιναβικός Κατακλυσμος

Η Σκανδιναβική μυθολογία κάνει αναφορά σε δύο μεγάλες πλημμύρες.

Η πρώτη πλημμύρα συνέβη στην απαρχή του κόσμου.

Ο Υμίρ, ο πρώτος γίγαντας, σκοτώθηκε από τον θεό Οντίν και τα αδέρφια του Βίλι και Βε.

Όταν έπεσε νεκρός χύθηκε τόσο πολύ αίμα από τις πληγές του που έπνιξε σχεδόν ολόκληρη τη φυλή των γιγάντων, εκτός από τον γίγαντα Μπέρκελμιρ και τη γυναίκα του οι οποίοι έφτιαξαν ένα καράβι, επιβίωσαν και έγιναν προπάτορες της νέας γενιάς των γιγάντων.

 Το σώμα του Υμίρ αποτέλεσε το έδαφος της Γης και το αίμα του έγινε η θάλασσα.

Η δεύτερη, σύμφωνα με τους Σκανδιναβούς, θα γίνει στο μέλλον, στην τελική μάχη μεταξύ θεών και γιγάντων, γνωστή και ως Ράγκναροκ.

Κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης, ο Γιόρμουνγκαντ, το μεγάλο Ερπετό του Κόσμου, το οποίο βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας γύρω από το Μίντγκαρντ, το βασίλειο των θνητών, θα αναδυθεί από τα βάθη της θάλασσας για να συμμετάσχει στη μάχη, προξενώντας μία τεράστια καταστροφική πλημμύρα που θα καλύψει τη Γη.

Ενσάρκωση του Βισνού σε μορφή ψαριού

Ινδουιστική Κοσμολογία

Ο Ινδουιστικός Κοσμολογικός μύθος μπορεί να ανασυνθεθεί μέσα από την μελέτη των ιερών βιβλίων των Ινδουιστών τις Βέδες.

Αρχικά πίστευαν ότι επικρατούσε ότι το Σύμπαν βρισκόταν σε ακατανόητη κατάσταση ύπνου.

Το υπέρτατο πνεύμα το ξύπνησε γονιμοποιώντας το θεϊκό σπέρμα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εκτυφλωτικού αυγού μέσα στο οποίο το πνεύμα μεταμορφώθηκε σε Βραχμάνο και έζησε εκεί ένα βραχμανικό έτος περίπου 518.400.000.000 γήινων ετών.

Το αυγό τελικά εξεράγη (αυτή η έκρηξη λένε ότι ενέπνευσε την (θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης) και χωρίστηκε σε δύο μεγάλα κομμάτια, Γη και Ουρανό, και σε πολλά μικρά που δημιούργησαν κάθε τι στο Σύμπαν.

Το σύμπαν συγκρατείται στο κενό από ένα Φίδι πάνω στο οποίο ακουμπά μια τεράστια θαλάσσιαΧελώνα που στηρίζει με την σειρά της 4 Ελέφαντες που στηρίζουν την Γη.

 (Σε μία τέτοια “Γη” λαμβάνουν χώρα τα χιουμοριστικά βιβλία επιστημονικής φαντασίας του Τέρρυ Πράτσετ της σειράς Discworld).

Το Μάτσγια (Ψάρι στα Σανσκριτικά) ήταν η πρώτη Αβατάρα του θεού Βισνού.

Σύμφωνα με τις Βέδες που αφορούν το Μάτσγια (Μάτσγια-Πουράνα), ο μονάρχης Μανού έπλενε τα χέρια του σε ένα ποτάμι, όταν ξαφνικά ένα μικρό ψάρι πήδησε μέσα στη χούφτα του και τον ικέτεψε να του σώσει τη ζωή.

Ο Μανού αρχικά το τοποθέτησε σε ένα βάζο, αλλά το ψάρι άρχισε συνεχώς να μεγαλώνει με αποτέλεσμα να το τοποθετήσει στη συνέχεια σε μία δεξαμενή, ύστερα σε ένα ποτάμι, και τέλος στον ωκεανό.

Τότε το ψάρι τον προειδοποίησε πως σε μία εβδομάδα ένας κατακλυσμός θα αφανίσει τη ζωή.

Ο Μανού, προκειμένου να σωθεί, έφτιαξε μία βάρκα, την οποία, όταν ήρθε η καταιγίδα, ρυμούλκησε το ψάρι μέχρι την κορυφή ενός βουνού, και έτσι επιβίωσε μαζί με τους “σπόρους της ζωής” με τους οποίους επανέφερε τη ζωή στη Γη.

ΜΑΓΙΑ 

Οι προφητείες για το τέλος του κόσμου, δεν έχουν μόνο μια πηγή.

Μια από τις πιο δημοφιλείς προφητείες είναι αυτή που αναφέρεται στο Ημερολόγιο των Μάγια, η οποία επικεντρώνεται στο «βεβαρυμένο» από παρόμοιες προφητείες 2012.

Για τους περισσότερους ειδικούς επιστήμονες, οι «προφητείες» των Μάγια για το Τέλος του Κόσμου είναι σκέτη μυθολογία.

Το περίφημο ημερολόγιο των Μάγια, στο οποίο βασίζεται όλη η σχετική «καταστροφολογία», ναι μεν μετράει τον χρόνο μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου του 2012, αλλά δεν σταματάει εκεί.

Οι Μάγια είχαν κυκλική αντίληψη του χρόνου και το ημερολόγιό τους δεν θα μπορούσε παρά να είναι κι αυτό κυκλικό.

Όσο για τη Συντέλεια του Κόσμου το 2012, για όλα φταίει ο Χοσέ Αργκέλες, ο αμερικανός ιστορικός τέχνης που το 1987 δημοσιοποίησε πρώτος τις καταστροφολογικές θεωρίες του για τις «προφητείες των Μάγια».

‘Εκτοτε ακολούθησαν δεκάδες άλλοι κι αν σήμερα πληκτρολογήσει κανείς τις λέξεις Maya και Doomsday στο Google, το πρώτο αποτέλεσμα που θα δει είναι η ιστοσελίδα με τίτλο Πώς να επιβιώσετε το 2012.

The Haab (365 days) was the Maya solar calendar

Website: http://www.teoria.com/jra/maya/haab.html

Το ημερολόγιο των Μάγια;

Θεωρείται το ακριβέστερο ημερολόγιο που δημιουργήθηκε ποτέ, από οποιονδήποτε γνωστό πολιτισμό, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας.

Βασίζεται σε τρείς κύκλους: Έναν κεντρικό κύκλο 365 ημερών, έναν «ιερό» κύκλο 260 ημερών κι έναν Μεγάλο Κύκλο 5.125 ετών.

The Tzolk’in (260 days) calendar combines twenty day names with the thirteen numbers of the trecena cycle to produce 260 unique days

Website: http://www.teoria.com/jra/maya/tzolkin.html

Και τι σχέση έχει με το 2012;

Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 ολοκληρώνεται ένας Μεγάλος Κύκλος.

Και λοιπόν;

Σύμφωνα με τη Μυθολογία των Μάγια, οι Μεγάλοι Κύκλοι τελειώνουν με καταστροφή. Τέσσερις φορές έχουν προσπαθήσει οι θεοί να δημιουργήσουν τον Κόσμο κι επειδή το μοντέλο τους βγαίνει προβληματικό, στο τέλος του πειράματος το καταστρέφουν.

Λίγο άχρηστοι δεν ήταν οι θεοί των Μάγια;

Οι θεοί τους μπορεί να ήταν άχρηστοι, αλλά οι αστρονόμοι τους ήταν αιώνες μπροστά.

 Είχαν υπολογίσει με ακρίβεια τους κύκλους της Σελήνης και της Αφροδίτης, πλανητικές συνόδους και διελεύσεις, εκλείψεις, ηλιοστάσια και ισημερίες μέχρι το 2012.

Με γυμνό μάτι.

Πως έτσι;

Εκτός από τα εξελιγμένα μαθηματικά τους, είχαν και το προνόμιο της τοποθεσίας σε σχέση με την παρατήρηση του Ήλιου.

Οι περισσότερες πόλεις τους ήταν πάνω στον Τροπικό του Καρκίνου και σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη, κατά τη διάρκεια του θερινού και του χειμερινού ηλιοστασίου, ο Ήλιος περνάει ακριβώς πάνω από τα κεφάλια τους το μεσημέρι και δεν σχηματίζει σκιά.

Οι αστρονόμοι των Μάγια παρατήρησαν ότι το χειμερινό ηλιοστάσιο μετακινείται με πολύ αργό ρυθμό στον ουράνιο θόλο και σε αυτόν τον ρυθμό στήριξαν τον Μεγάλο Κύκλο των 5.125 ετών.

Το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου;

Είναι.

Σύμφωνα με τη Μυθολογία των Μάγια, ο Κόσμος στον οποίο ζούμε θα τελειώσει όταν το χειμερινό ηλιοστάσιο θα ευθυγραμμιστεί με το Σκοτεινό Ρήγμα του Γαλαξία μας.

Τι είναι αυτό πάλι;

Η Πύλη του Κάτω Κόσμου για τους Μάγια.

Το «Κέντρο» του Γαλαξία μας, το οποίο τοποθετείται στις 26 μοίρες του αστερισμού του Τοξότη.

Μας δουλεύετε; Το Κέντρο του Γαλαξία μας δεν είναι ορατό ούτε με τηλεσκόπιο!

Δεν είναι ορατό ούτε και με υπεριώδεις ακτίνες, όμως οι αστρονόμοι των Μάγια είχαν υπολογίσει σωστά όχι μόνο την θέση του, αλλά και το πότε θα «πέσει» πάνω του το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Το 2012;

Ναι.

Και το υπολόγισαν σωστά διότι η φαινομενική μετακίνηση των ηλιοστασίων (και των ισημεριών) οφείλεται στην απόκλιση του άξονα της Γής κατά την περιστροφή της.

Η σύγχρονη επιστήμη ονομάζει το φαινόμενο «μετάπτωση των ισημεριών» (precession of equinoxes).

Οι αστρονόμοι των Μάγια είχαν μετρήσει με ακρίβεια την ταχύτητα της μετάπτωσης, χωρίς να είμαστε βέβαιοι ότι είχαν συναίσθηση του τι μετρούσαν.

Το σίγουρο είναι ότι η απόκλιση του άξονα διαγράφει έναν πλήρη κύκλο σε περίπου 25.800 χρόνια.

Σύμφωνα με τη Κοσμολογία των Μάγια, η Δημιουργία αποτελείται από πέντε Μεγάλους Κύκλους των 5.125 ετών, δηλαδή 25.625 χρόνια.

Τα οποία συμπληρώνονται το 2012;

Το 2012 θα έχουν περάσει περίπου 25.800 χρόνια από την τελευταία φορά που το χειμερινό ηλιοστάσιο «έπεσε» πάνω σε αυτό που οι Μάγια αποκαλούσαν Σκοτεινό Ρήγμα.

Και πως ακριβώς θα μας ξεκάνουν οι θεοί των Μάγια;

Θα μας πνίξουν.

Σύμφωνα με την τελευταία σελίδα του Κώδικα της Δρέσδης, του πιο σημαντικού κειμένου των Μάγια που διασώθηκε από το μένος των Ισπανών Ιεροεξεταστών, το Τέλος του Κόσμου θα έρθει με νερό.

Τώρα που το θυμήθηκα, οι Μάγια δεν εξαφανίστηκαν;

Όχι, ακριβώς.

Για λόγους που παραμένουν άγνωστοι, εγκατέλειψαν τα αστικά κέντρα του νότου γύρω στο 900μ.Χ.

Είναι όλα μύθοι ή μήπως να σκέφτομαι για Κιβωτό;

Μύθοι που βασίζονται σε πραγματικά αστρονομικά φαινόμενα.

Και σύμφωνα με τον μύθο, οι θεοί των Μάγια θα ξαναπροσπαθήσουν να φτιάξουν τον Κόσμο κι αυτή τη φορά θα το πετύχουν το πείραμα

ΠΡΟΥΓΟΥΜΕΝΟ ΕΠΟΜΕΝΟ  

https://arxaiaithomi.gr/